دیوید الیوت سیزده‌ساله به‌تازگی از یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی اشرافی اخراج شده و خشم پدر و مادر سخت‌گیرش را برانگیخته است. آقا و خانم الیوت نامه‌ای از یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی مرموز به نام گروشام گرینج دریافت می‌کنند که حاضر به پذیرش تنها پسرشان است. دیوید به مدرسه‌ی تازه می‌رود؛ ولی به‌زودی در می‌یابد اینجا یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی عادی نیست، بلکه جایی برای آموزش جادوی سیاه است!
گروشام گرینج (Groosham Grange) نخستین‌بار در سال ۱۹۸۸ یعنی ۹ سال پیش از نخستین کتاب هری پاتر چاپ شد. دنباله‌ی داستان تحت‌عنوان «جام نحس» (The Unholy Grail) در سال ۱۹۹۹ یعنی زمانی که هری پاتر به موفقیتی خیره‌کننده دست یافته بود منتشر شد. کتاب دوم در چاپ مجدد سال ۲۰۰۳ به «بازگشت به گروشام گرینج» تغییرنام یافت تا بر پیوندش با کتاب پیشین تأکید شود. شباهت چشمگیر گروشام گرینج و نخستین کتاب هری پاتر از چشم منتقدان دور نمانده و خود هوروویتس نیز بعضاً در مصاحبه‌هایش به آن اشاره کرده است. برای نمونه در مصاحبه‌اش با گاردین در سال ۲۰۱۵ اشاره کرده که به‌محض انتشار کتاب دوم شخص دیگری همان ایده‌ی مدرسه‌ی جادوگری و جادوآموز نوجوان را بسیار خوب پروراند و نسخه‌های بسیاری فروخت و همین او را از نوشتن دنباله‌ی گروشام گرینج سرخورده کرد. بااین‌همه هوروویتس هرگز رولینگ را به «سرقت ادبی» متهم نکرد. در واقع علی‌رغم وجود عناصر مشترک انکارناپذیر، گروشام گرینج و هری پاتر تفاوت‌های بسیاری نیز دارند.
گروشام گرینج نیز مانند هری پاتر اساساً رمان نوجوان است؛ بااین‌حال جامعه‌ی جادوگرانش بسیار تاریک‌تر از هری پاتر به نظر می‌رسد و حاوی اشارات طعنه‌آمیز بسیار بیشتری به دنیای واقعی است؛ ازاین‌رو می‌توان آن را اثری به‌مراتب جدی‌تر از هری پاتر دانست. به‌ویژه بابت نیش‌وکنایه‌هایش به مسیحیت می‌توان تا حدودی آن را اثری ضدمسیحی و به‌طورکلی ضد هرگونه تعصب مذهبی یا نژادی در نظر گرفت. شاید آشکارترین نمونه «جام نحس» باشد که می‌توان آن را اشاره‌ای وارونه و طعنه‌آمیز به «جام مقدس» در مسیحیت تلقی کرد.
اگرچه هری پاتر ظرفیت بسیار بیشتری برای تبدیل شدن به اثری جهانی و ایجاد یک جامعه‌ی هواداری بزرگ داشته و دارد، بااین‌حال گروشام گرینج نه‌تنها به‌عنوان محتمل‌ترین منبع الهام رولینگ برای نوشتن هری پاتر، بلکه به‌عنوان اثری ارزشمند در ژانر فانتزی به‌حق درخور ستایش است؛ هرچند که نام گروشام گرینج را کمتر کسی شنیده است.
